على بن جعفر (علیه السلام)
ولادت:
على بن جعفر فرزند امام جعفر صادق (علیه السلام) و برادر کوچک امام موسى کاظم (علیه السلام) است، بنابر این، وى از علماى قرن دوم هجرى است.او در نوجوانى پدر خود را از دست داد و در حمایت برادر بزرگوار خود قرار گرفت و معارف اسلام ناب محمدى صلى اللّه علیه و آله و سلم را از سرچشمه زلال آن فرا گرفت.
ایشان را على بن جعفر "عریضى" مى گویند. "عریض" نام محله اى در اطراف شهر مدینه است که ایشان و فرزندانش در آنجا زندگى مى کرده اند و سادات عریضى از طریق وى به امام جعفر صادق (علیه السلام) منسوب مى شوند.

سیره:
على بن جعفر از یاران با وفاى امام موسى کاظم و امام رضا و امام جواد و امام هادى (علیهم السلام) مىباشد. وى پیوسته در خدمت امام موسى کاظم (علیه السلام) بود و در سفرهاى متعددى نیز در کنار ایشان بوده و علوم فراوانى را از آن حضرت فرا گرفته و محرم اسرار و حافظ اموال آن حضرت به شمار مى رفت.
در زمان امامت امام رضا (علیه السلام) همانند سدى آهنین در برابر "واقفیه" که یک فرقه انحرافى بودند ایستاد و از امام رضا (علیه السلام) حمایت کرد.
در زمان امامت امام جواد (علیه السلام) در حالى که پیر مردى سالخورده بود به استقبال امام جواد مى رفت در حالى که آن حضرت کودکى خرد سال بود و بعد از احترام فراوان کفشهاى آن حضرت را آماده مى نمود و وقتى مورد اعتراض واقع مى شد استناد به امامت و افضلیت آن حضرت مى نمود.

جهاد و مبارزه:
على بن جعفر در سال 203 هـ همراه برادرش محمد بن جعفر (علیه السلام) در قیام "طالبیین" شرکت کرد و جنگ سختى میان آنان و "هارون بن مسیب"، حاکم عباسى در گرفت.

سخنان علما:
شیخ مفید مى فرماید: "على بن جعفر از راویان حدیث است و سخنانش بسیار محکم و قابل اطمینان و شخصیتى با تقوا و صاحب فضل است. وى پیوسته ملازم و همراه برادرش امام موسى کاظم علیه السلام بود و روایات فراوانى را از آن حضرت روایت کرده است."
شیخ طوسى مى فرماید: "او شخصى جلیل القدر و مورد اطمینان است."
علامه حلى نیز مى فرماید: "او شخصیتى مورد اطمینان است و کشى روایتى درباره او نقل کرده که خود دلیل بر عقیده درست و ادب او در برابر امام جواد علیه السلام مى باشد."

اساتید:
على بن جعفر از محضر امام جعفر صادق، امام موسى کاظم و امام رضا (علیهم السلام) بهره برده و از ایشان روایت نقل مى کند.
علاوه بر آن، از حسین بن زید شهید، سفیان بن عیینه، محمد بن مسلم، عبد الملک بن قدامه، معتب و ابو سعید مکى نیز روایت مى کند.

شاگردان:
او شاگردان فراوانى داشته است که اینک به برخى از آنها اشاره مى کنیم:
1ـ احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى
2ـ یونس بن عبد الرحمن
3ـ على ابن اسباط
4ـ عبد العظیم بن عبد الله حسنى
5ـ ایوب بن نوح
6ـ عمرکى بن على و...

تألیفات:
تنها کتابى که از ایشان به دست ما رسیده، کتاب ارزشمند "مسائل على بن جعفر" است که سؤالات ایشان و جواب هاى امام موسى کاظم (علیه السلام) در آن جمع آورى شده است.

وفات:
على بن جعفر چهار امام را درک کرده و با توجه به شهادت امام جعفر صادق (علیه السلام) که سال 148 هـ.ق است و امامت امام هادى (علیه السلام) که 220 هـ.ق است او باید بیش از 80 سال عمر کرده باشد.